یکی از روش‌های متداول فروش در دنیا، فروش اعتباری است. نزدیک‌ترین تجربه فروش اعتباری در ایران، فروش نسیه است که با تصویری ناخوشایند در ذهن فروشندگان نقش بسته است. تصویری کاریکاتوری که کمابیش به خاطر اکثر ما ایرانیان نقش بسته که عاقبت نقدفروشی و نسیه‌فروشی را مقایسه می‌کند. این تصویر به دلیل مشکلات متعدد اقتصادی در طی سالیان گذشته چه برای فروشندگان و چه برای خریداران در ذهن اکثر ما ناخوشایندتر نیز شده است. اما فروش اعتباری در دنیا راهکاری بسیار متداول است که با تکیه بر سیستم‌های اعتبارسنجی و کارت‌های اعتباری مشکلات بسیاری از فروشندگان و خدمات‌دهندگان را حل کرده است و جای خالی این نوع فروش در ایران بیش از پیش حس می‌شود.

به صورت کلی فروش از لحاظ زمان‌بندی پرداخت به ۳ گروه قابل تقسیم است. دسته اول فروش نقدی است که با آن به خوبی آشنایی دارید و در قبال پرداخت وجه، کالا یا خدمت مورد نظر دریافت می‌شود. منظور از پرداخت وجه اعم از پرداخت با پول نقد، اسکناس یا کارت بانکی شما است. دسته دوم پیش فروش است. تجربه پیش‌فروش را حتماً در طرح‌های پیش‌فروش ایران‌خودرو، سایپا، یا دیگر خودروسازی‌ها دیده‌اید. این نحوه فروش عمدتاً برای کالاهایی در نظر گرفته می‌شود که صف تقاضا دارند و یا کالا بر اساس سفارش مشتریان ساخته می‌شود. اما دسته سوم، فروش اعتباری است. فروش اعتباری به نحوه‌ای است که معمولاً کالا به فروش می رود و پول آن بعداً پرداخت می‌شود. یکی از روش‌های معمول فروش اعتباری از طریق‌ کارت‌های اعتباری انجام می‌گیرد و معمولاً تسویه این خریدها پس از یک ماه انجام می‌گیرد. روش دیگر متداول این حوزه نیز، فروش اقساطی است که کالا تحویل مشتری می‌شود و با پرداخت اقساط ماهانه یا چندماهه پول به فروشنده پرداخت می‌شود. معمولاً در این فروش‌ها نرخی بابت کارمزد اقساط به فروشندگان پرداخت می‌شود.

در مقاله ای که در راه پرداخت منتشر کردم تلاش کردم کمی در این باره توضیح بدهم.